تاریخ

نفر دوم: احتمالا خیلی از اهالی مجارستان دل خوشی از دوران حکومت کمونیستی ندارند. دورانی که به نظر من بگیر و ببند و القای اینکه همه باید یک جور و یک شکل فکر کنند، مثل بت اعظم، و در ضمن باید سپاسگزار باشند که چنین موهبتی نصیبشان شده، از مشخصه های آن است. مثل خیلی از دیکتاتوریهای دیگر در دنیا. اما آن چیزی که برای من جالب توجه است نوع برخورد حکومت فعلی این کشور با آن بخش از تاریخ است. یکی دو سالی بعد از تغییر حکومت تمام مجسمه های قهرمانان و سمبلهای دنیای کمونیست را از میدانهای شهر بوداپست جمع کردند و به جای اینکه آنها را نابود کنند در پارکی در نزدیکی شهر آنها را در معرض دید عموم قرار داده اند. و این یعنی قبول کردن اینکه چنین چیزی در تاریخ ما وجود داشته و ما چنین دورانی را پشت سر گذاشته ایم و الان در دوران جدیدی هستیم. و این پذیرفتن و نه انکار، رشد و بالندگی یک ملت را نشان میدهد. ا