نفر دوم: امروز روز ملی اتریش بود. بعد از جنگ جهانی دوم اتریش هم به اشغال روسیه، فرانسه، انگلیس و امریکا درآمد و هرکدام یک قسمت از کشور را در اختیار گرفتند و وین هم چهار قسمت شده بود و حدود دهسال بعد یعنی در سال هزار و نهصد و پنجاه و پنج در بیست و ششم اکتبر موافقت شد که نیروهای خارجی بروند دنبال کارشان. این بندگان خدا هم دشواریهای زیادی داشته اند از یک طرف جنگ به کشورشان آسیب رسانده و از طرف دیگر سالها در اشغال بوده اند. احساس شکست و تحقیر و اشغال کشور توسط خارجیها قطعا احساس وحشتناکی است. و به این اضافه کنید احساسی را که دیگران بعد از جنگ نسبت به آلمانی زبانها داشته اند و آنها را مقصر میدانسته اند در همه ی فجایعی که اتفاق افتاده. سربلند کردن دوباره بعد از این همه، کار آسانی نیست. زحمت کشیده اند و کمربندهایشان را سفت بسته اند و کشورشان را دوباره ساخته اند و به اینجا رسانده اند و شرایطی را فراهم کرده اند که الان وین مثلا یکی از بهترین شهرها از نظر شرایط زندگی است.ا
خیلی وقتها فکر میکنم اگر برای مهاجرت به کشورشان سخت گیری کنند حق دارند. برای رسیدن به اینجا راه آسانی را طی نکرده اند که آنرا دو دستی تقدیم هرکسی کنند. ا
1 comment:
موافقم. من همیشه معتقدم بیشتر مشکلات بین آدمها ناشی از آشنا نبودن آنها به پیش زمینههای فکری همدیگه است. اینکه ما دائما به دیگران میگوییم حس بد ما از قدرتهای بزرگ بدلیل تجربه تلخ تاریخیمونه، باید به همون اندازه به اونا هم حق بده که متناسب با دیدگاههای تاریخیشون به ما نگاه کنن...بعد که هردومون اینو فهمیدیم، بهتر میشه با هم حرف زد
Post a Comment