سبد کوچولوی آبی

نفراول: یک سبد کوچولوی آبی داشتم آن را مامانم برایم خریده بود و گفته بود هروقت می رویم گردش آن را پرکن از هرچیزی که خوشت می آید و برایت جالب است و من کیف می کردم با آن خارهای دراز و نوک تیز و سنگ های رنگارنگ و صدف های بی نظیر و سوتک هایی که بابا با ساقه های گندم می ساخت . وقتی دبیرستان رفتم فقط من بودم که ساعت های زیست شناسی یک عالمه چیزهای دیدنی داشتم که به بچه ها نشان بدهم خرچنگ ، خارهای خارپشت ، غوزه های پنبه ، قارچ های رنگارنگ و یا بچه قورباغه های دم دار. بچه های کلاس با حیرت نگاهم می کردند که آنها را از کجا آورده ام و من کلی ذوق می کردم که سرکارشان بگذارم و نگویم که برای به دست آوردن بعضی از آنها خیلی هم راه دوری نرفته ام فقط چشمم را بازکرده ام تا بهتر ببینم ! و البته این را مدیون مامان بودم به خاطر آن سبد آبی یا به خاطراینکه خودش طبیعت را می شناخت و به من هم یاد داده بود که طبیعت بزرگترین و بی نظیرترین دوست ماست . دوستی مهربان و البته پراز راز. یکبار هم با یک سوسک هزار رنگ کلاس را روی سرم گذاشته بودم و معلم زیست شناسی که البته خیلی هم دوستم داشت یکهو جدی شد و گفت پاشو زود با سوسکت بیا اینجا! و تمام ساعت من و سوسکم جدای از بقیه نشستیم .ا

 اینجا بچه ها طبیعت را خوب می شناسند و جزیی از زندگیشان است با آن زندگی می کنند با آن بازی می کنند و با آن یاد می گیرند شاید یکی از قطعه های گمشده پازل آموزش کودکان درایران همین باشد . بچه هایی که به خاطر گرفتاری یا کم حوصلگی بزرگترها و یا هزاران دلیل بی  دلیل دیگر همیشه با ماشین این طرف آن طرف می روند و کمتر دنیا را از نزدیک می بینند و لمس می کنند الان پاییز درایران برای بچه ها فقط مترادف است با مدرسه رفتن و جدیت و تلاش و دست و پازدن درمیان انبوه کتابها و دفترها  اما اینجا با اینکه هوا حسابی هم سردشده همراه است با گردش های فراوان در جنگل و پارک جمع کردن میوهای جنگلی پاییزی و برگهای رنگ و وارنگ و شناخت تغییرات گیاهای و جانوران دراین فصل از نزدیک و بعد ساختن انواع کاردستی ها درمدرسه با همان چیزهایی که بچه ها با نگاههای تیز و کنجکاوشان از طبیعت هدیه گرفته اند اما درکنار همه ی این بازیها و تفریحات برایشان گفته می شود راز نگهداری از طبیعت و آنچه که درآن هست مثلا اگر قرار است جانوری را ببینند آن را دریک شیشه ذره بین دار که اغلب بچه ها آن را همراه دارند می گذارند می بینند و بررسی می کنند و بعد با مهربانی آن را به آغوش مادرش یعنی طبیعت بازمی گردانند گاهی فکر می کنم شاید به خاطر همین استفاده بجا  بوده که اینقدر طبیعت دراینجا مهربان و آرام است. ا