هالوین

نفر اول: از هرکسی که سراغ هالوین را می گرفتم خنده ای یا تغییر حالت چهره ای تحویلم می داد و می گفت : روز آخر اکتبر است ولی ما هم چیزبیشتری از آن نمی دانیم این یک جشن و فستیوال آمریکایی است که چندسالی است آمده و چسبیده به ما و شده یک سرگرمی برای بچه های ما و راستش را بخواهی خیلی هم دوست داشتنی نیست، ولی ویترین فروشگاهها پربود ازنمادهای هالوین ، کدوهای تزیین شده به صورت چهره های عجیب و غریب و ترسناک و البته وسیله هایی هم برای شیطنت و سرکاری و ترساندن دیگران . مشتاق تر شدم تا بیشتر بدانم ، اگر یک پدیده تازه است ، اگر غریبه ای مشکوک  است که شاید به زور و شاید با روندی آرام و خزنده آمده و خودش را انداخته وسط این مردم و بخصوص بچه ها و جوانها، حالا چه جوری با آن برخورد می کنند ؟ جستجوهایم سرانجام به نتیجه رسید و توانستم چند برنامه که به تلاش انجمن های مختلف و فعال در زمینه اوقات فراغت کودکان برنامه ریزی شده بود را پبدا کنم و با بهار آنها را تجربه کنیم که البته با نگاه من کلی هم درس و نکته داشت برایم :ا

-نخواسته بودند که جلوی این تازه وارد را بگیرند و یا وجودش را انکار کنند و مقاومت دربرابر آن به خرج بدهند که در هرصورت ارتباطهای گسترده و پرسرعت امروزی ورودهای تازه و ناخواسته را اجتناب ناپذیر کرده است . به عبارتی نوعی آزاد گذاشتن آگاهانه را در این روز دیدم .ا

-به جوانها میدان داده بودند که همان کارها را به همان سبک اصلی شان انجام دهند به هرحال مقاومت دربرابر جوانها را احتمالا کاری بیهوده دیده بودند چون آنها جوانند ، می بینند ، می خواهند و البته برایشان خیلی هیجان دارد که خودشان را به شکلهای ترسناک درآورند و رنگ قرمز را مثل خون از سروصورتشان سرازیر کنند تا همه نگاه کنند و دندانهای تیز و برنده بچپانند توی دهانشان و خنجری از گردن و سرشان آویزان کنند که یعنی خنجر خورده اند ولی هنوز می توانند راه بروند! و بعد در یک مهمانی ترسناک سروصداهای عجیب راه بیندازند که همه فکر کنند ارواح سرگردان و جادوگرانند که جمع شده اند به هرحال می شود این فرصت را داد به جوانها که با خودشان و این غریبه کنار بیایند و به تعادل برسند !ا

-قطعا دراین شرایط بگیرو ببند و محدود کردن اوضاع را خراب تر می کند شاید منطقی ترین راه برنامه ریزی فرهنگی برای کودکانی است که جوانهای آینده هستند و من این فکر و این برنامه ریزی را در چند برنامه ای که با بهار رفتیم دیدم . تزیین کدوها حالا گاها به شکلهای ترسناک ولی درون همانها وقتی شعله شمعی روشن می شد کلی مهربانتر و بهتر می شدند . درست کردن کاردستی هایی که در آنها ارواح و جادوگران بودند اما دوست و مهربان با بچه ها و اینکه توسط فکرو خلاقیت خود بچه ها ساخته می شدند که علاوه برارضای هیجان بچه ها خیلی هم موجودات خطرناک و ترسناکی از کاردرنمی آمدند ! تدارک برنامه هایی پرهیجان مثل جستجوی یک جادوگر فراری در یک غروب پاییزی و با فانوس درمیان درختان انبوه یک جنگل و البته با داشتن نقشه ای که در آن ردپاهایی را داده بود و ردیابی این نشانه ها کم کم بازی را به یک فعالیت فکری سالم و مهیج تبدیل می کرد و اینکه اصلا دراین بازیهای هدفمند ترساندن یا آزاردادن کسی مطرح نبود .ا

حالا شما قضاوت کنید که آیا این کودک پنج و شش ساله امروزی که جوان فردا در همین جامعه
خواهد بود آیا باز هم همین کارهای عجیب و غریب جوانهای امروزی را خواهد کرد یا اینکه درهیجانش منطق و فکرش را هم سهیم می کند؟

و قسمت بامزه تر اینکه درمدرسه بهار یکی از مامانها دراین روز در کلاس با همان کدوهای ترسناک و دوست نداشتنی با کمک خود بچه ها آش کدو پخته بود و بچه ها با شور و مزه برهمه آن ترسناکها غلبه کرده و همه را یک جا بلعیده بودند ! ا