آشپزی ایرانی در مدرسه اتریشی

نفر اول: معلم بهاربا احتیاط و من و من گفت : ما روزهای جمعه با بچه ها توی کلاس غذا درست می کنیم آیا شما هم حاضرین که یک هفته این کار را بکنید؟ حرفش را انگار توی هوا قاپیدم. آخ که چقدر دلم لک زده بود برای مهمان و مهمان بازی که توی ایران زیاد داشتیم فقط تردید داشتم که بچه ها غذاهای ایرانی به ذایقه شان خوش نیاید . معلم، آش و سبزی قورمه! را از غذاهای ایرانی می شناخت. با قورمه سبزی که موافق نبودم با سبزی خشک هیچ وقت قورمه سبزی واقعی که عطرش تا هفت محله آنطرفتر هم می رود نمی شود. آش هم راستش توی این هشت نه ماه نپخته بودم. رشته و کشک از مغازه ایرانی آن سرشهر و خلاصه کلی دردسر ولی خواستش را جواب گفتم و با بچه ها آش را بار گذاشتیم و الویه درست کردیم و تزیین و کلی حال کردیم و این ماجرا نمایشگاهی شد برای کل مدرسه و بهار هم خوشش شده بود که دوتایی می توانستیم حرفی برای گفتن و چیزی برای نشان دادن داشته باشیم و کلی برای ایرانی و غذا و سلیقه ایرانی کلاس گذاشتیم. روز خوب و بزرگی بود و دست آخر بامزه تر اینکه معلمهای چهارطبقه از من دستور پخت این غذاها را می خواستند ! ا