دخترمهربان ما

نفر اول: بهار توی تب می سوخت. حسابی سرماخورده و نای بازکردن چشمهایش را هم نداشت. با این وجود لبان خشکش را به زحمت از هم بازکرد و گقت: مامان ، می شه با هم بریم بازاری ، جایی برای خرید ؟ فکرکردم اشتباه شنیده ام و یا او دارد هذیان می گوید، اما دوباره خیلی جدی گفت : فردا روز کریسمس است من باید برای تو و بابا هدیه ای ......... بعد یکدفعه حرفش را قورت داد (انگار که رازی باید دردل بماند) و ادامه داد راستی من یک یورو کم دارم می شه به من قرض بدی؟

چقدرخوب که هوا تاریک شده و من هم هنوز چراغها را روشن بودم که کسی اشکهای مرا ببیند دستان کوچک تبدارش را بوسیدم و او دوباره با بی حالی مژه های بلندش را روی هم فشارداد و به خواب رفت. ا