به پیشواز بهاری که در راه است
Monday, March 14, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ما سه نفر هستیم
نفر اول:خانمی متولد 1356
نفر دوم:آقایی متولد 1350
بهار متولد 1383
گنجینه بهار
درباره ما
ما سه نفر هستیم
نفر اول:خانمی متولد 1356
نفر دوم:آقایی متولد 1350
بهار متولد 1383
کارهای که میشود انجام داد
دیگران و حرفهاشان
- کاغذ کاهی
- مشق پژوهش
- آئینه های بی غبار
- چشمهایی که فکر میکنند
- چند قدم نزدیک تر به خدا
- A Man Called Old Fashion
- ارمغان
- اصفهان، شهرمن
- توکای مقدس
- یک پزشک
- کتابخانه من
- به وقت داستان- سیما طاهرکرد
- بانو ه دوچشم
- کتاب نگار
- تولدی دیگر
- روزبه روز همراه زندگی
- خاطرات معمولی
- روزمرگیهای من
- راوی-وب سایت کتابهای صوتی
- روزنگار خانم شین
- روزنگار آقای الف
- یک لیوان چای داغ
- خواب زمستانی
- گوشه تنهایی من
- نی لبک
- گفتگو
- یک مرد امیدوار
- زمزمه های ذهن من
آرشیو
Powered by Blogger.
6 comments:
الحق و الانصاف که دختر عمه ریحانه هستی.جدا هنر مندی.ایول.هنوز سبزه هات قشنگنا.
سال نوتون مبارک.به امید دیدارتون در کنارمون
چقدر سبزه! انشالله سال جدید به اندازه ی همین سبزه ها و بیشتر سبز باشه.
پریسای عزیز امسال من مثل مادربزرگ های مهربان برای همه ی کسانی که به تازگی وارد زندگیمان شده اند سبزه انداختم هریک را به نیتی فقط این غریبه ها که مهربان وارد زندگیمان شده اند همزبان و هم کشورمان نیستند و اصولا از سبزه و هفت سین چیزی نمی دانند من امسال برای همکاران دانشگاه آقای نفر دوم برای مدرسه بهار و برای همکلاسیهای کلاس آلمانی خودم که هرکدام از یک گوشه ی دنیا آمده اند سبزه انداختم و به همه شان خواهم گفت که روزسیزدهم برای سلامتی و آزادی و صلح در تمام دنیا آرزو کنند و به آب روان بسپارندش
سرکار خانم نفر اول که همیشه در این زندگی نفر اول بوده اید ، هستید و خواهید بود. ممنون از اینکه تواضع دارید و هرازگاهی به اسم نفر دوم خودتان را خطاب میکنید و امضا میکنید! چندباری این تواضعتان را در نوشته ها توانسته ام به موقع اصلاح کنم و لی این بار را شرمنده از دست من کاری بر نمی آید! ا
منظورم جوابی است که برای پریسا خانم نوشته ای و به اسم نفر دوم امضا کرده ای
آقای نفر دوم! من از متن نوشته متوجه شدم که از نفر اول است. معلوم است که سبزه انداختن فقط از نفرات اول بر می آید نه نفرات دوم.
:))
نفراول عزیزم چقدر دوس داشتم هنر زیبایی رو که به خرج دادید.راستش وقتی جوابتون به پریسا خانوم رو خوندم مو به تنم سیخ شد از این همه مهربونی و احساسهای قشنگتون از این همه محبتی که در شما خانواده عزیز هست.شما با این کار به دوستاتون یاد دادید آدام ایرانی بودن رو.
بهارعزیزم تو خوشبخترین دختر روی زمینی چون بهترین پدرومادر رو داری.
Post a Comment